Δήλωση του Κ.Τουλγαρίδη, μέλους του Δ.Σ. της ΔΟΕ,

εκπροσώπου των Παρεμβάσεων, Κινήσεων, Συσπειρώσεων Π.Ε.

Η απόφαση του ΥΠΕΠΘ για την «κάλυψη των ωρών» είναι απαράδεκτη κι επικίνδυνη.

Ισοδυναμεί με πολιτική επιστράτευση των απεργών εκ των υστέρων.

Αυτά τα μέτρα δε θα περάσουν.

Το εκπαιδευτικό κίνημα με αποφασιστικό και συλλογικό τρόπο θα τα ακυρώσει

Η απόφαση του ΥΠΕΠΘ επιβεβαιώνει όλες τις εκτιμήσεις μας για τις επιδιώξεις του μέσα από τη συζήτηση για την «κάλυψη των χαμένων ωρών» (να συκοφαντήσει την απεργία και να χρεώσει σ΄ αυτή τις ευθύνες της πολιτικής του στην εκπαίδευση, να επιμείνει στην προώθηση της ίδιας αντικπαιδευτικής πολιτικής, να εκδικηθεί και να τιμωρήσει τους απεργούς, να δημιουργήσει την εντύπωση προς τους γονείς ότι έπραξε τα δέοντα και ενδιαφέρεται για τους μαθητές).

Το ΥΠΕΠΘ δεν ενδιαφέρεται στο ελάχιστο για τα παιδιά και την ουσιαστική κάλυψη των αναγκαίων γνώσεων από αυτά και προχωράει σε μέτρα πέρα για πέρα αντιπαιδαγωγικά.

Τα μέτρα αυτά είναι τιμωρητικά για τους μαθητές και τους γονείς τους που στην συντριπτική τους πλειοψηφία στήριξαν και στηρίζουν των αγώνα μας.

Ποιο παιδί θα μπορεί να κάνει μάθημα στις γιορτές των Χριστουγέννων (στις 3 και 4 Γενάρη !!!, ανάμεσα στις αργίες και πριν καλά - καλά ανοίξει τα δώρα του) του Πάσχα (για πάνω από μία εβδομάδα – 6 μέρες) και στις 18-20 Ιουνίου (με τις καλοκαιρινές θερμοκρασίες) και όταν οι συμμαθητές του άλλου τμήματος δεν θα κάνουν γιατί ο δάσκαλος τους δεν απέργησε όλες τις μέρες!

Στα ίδια μέτρα περιλαμβάνουν και τα νηπιαγωγεία;!!

Αποδεικνύεται ότι οι άνθρωποι που πήραν αυτές τις αποφάσεις όχι μόνο δεν έχουν καμία σχέση με το τι διδάσκεται στο νηπιαγωγείο και το Δημοτικό, όχι μόνο δεν έχουν σχέση με Παιδαγωγική και την ψυχολογία των παιδιών αλλά το μόνο που τους απασχολεί είναι οι πολιτικές τους επιδιώξεις και προκειμένου να τις υπηρετήσουν είναι ικανοί ακόμα και για επικίνδυνες για τα παιδιά αποφάσεις.

Τα μέτρα αυτά είναι ανεφάρμοστα, αντιμετωπίζουν το ζήτημα μπακαλίστικα, με λογιστικό κι όχι ουσιαστικό τρόπο (γι αυτό το ΥΠΕΠΘ αναφέρεται στην «κάλυψη των χαμένων ωρών» κι όχι στην κάλυψη της αναγκαίας ύλης). Το Υπουργείο με τις προτάσεις αυτές κάνει σε όλους φανερό ότι αδιαφορεί για την πραγματική αποτελεσματικότητά των μέτρων του καθώς και για τις ανάγκες των παιδιών και των γονέων.

Το ΥΠΕΠΘ δεν χρησιμοποιεί τις ώρες της Ευέλικτης Ζώνης, πράγμα που αποτελεί και πρόταση σχεδόν όλων των συλλόγων, παρ΄ ότι στις δύο προηγούμενες συναντήσεις με τη ΔΟΕ όπως και σε δηλώσεις του γενικού και του ειδικού γραμματέα αυτό αντιμετωπίζονταν ως δεδομένο. Με τον τρόπο αυτό οι ώρες που εξασφαλίζονταν από το ωρολόγιο πρόγραμμα υπερκάλυπταν τις ώρες από τη χρήση αργιών και παρατάσεων. Αποδεικνύεται έτσι, ότι το κύριο ζήτημα για το ΥΠΕΠΘ είναι η διατήρηση της Ευέλικτης Ζώνης κι ότι αυτή φέρνει μαζί της (τους χορηγούς, τη χειραγώγηση του εκπαιδευτικού μέσω του κρατικού έλεγχου, την αξιολόγηση, τη σύνδεση με την αγορά και την προώθηση του επιχειρηματικού σχολείου και του εκπαιδευτικού μάνατζερ). Επιλέγει αυτό ενώ ξέρει ότι υπάρχουν σοβαρές ενστάσεις στους εκπαιδευτικούς, όταν πέρσι το πρόγραμμα δεν εφαρμόστηκε στην πλειοψηφία των σχολείων και στα υπόλοιπα υπολειτούργησε. Ξέρει ότι θα δημιουργήσει νέες εντάσεις στις σχολικές μονάδες καθώς πολλοί τοπικοί σύλλογοι έχουν πάρει αποφάσεις για κατάργηση της ευέλικτης ζώνης ενώ και η ΔΟΕ έχει επικαιροποιήσει τις περσινές της αποφάσεις κι έχει καλέσει τους συλλόγους των διδασκόντων να μην αποδεχτούν την υποχρεωτικότητα και ν’ αποφασίσουν οι ίδιοι αν θα κάνουν την Ε.Ζ..

Το ΥΠΕΠΘ αρνείται να συζητήσει τα τεράστια προβλήματα που προκύπτουν από την εισαγωγή και το περιεχόμενο των νέων βιβλίων, με την πρόσθετη ύλη και τα ανυπέρβλητα εμπόδια που ορθώνουν σε πάρα πολλούς μαθητές και στην εκπαιδευτική πράξη.

Το ΥΠΕΠΘ επιδιώκει να πάρει τη ρεβάνς από τους απεργούς εκπαιδευτικούς που με τον ηρωικό τους αγώνα αποκάλυψαν και συγκρούστηκαν μετωπικά με την πολιτική του και την πολιτική της κυβέρνησης συνολικά. Με τα μέτρα όπως τα εισάγει χωρίζοντας τους απεργούς σε τρεις κατηγορίες θέλει να δημιουργήσει ρήγμα στο εσωτερικό του κλάδου και να υποχρεώσει – τιμωρήσει ιδιαίτερα τους απεργούς όλων των ημερών με δουλειά στις αργίες, παραδειγματίζοντας όλους με αυτό.

Επίσης θέτει σε αμφισβήτηση συνολικά το δικαίωμα στην απεργία αφού εισάγει την αντίληψη ότι στο εξής οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει όσες μέρες απεργούν, περίπου, να τις δουλέψουν – αναπληρώσουν στη συνέχεια. Κάτι τέτοιο ισοδυναμεί με πολιτική επιστράτευση των απεργών εκ των υστέρων. Αλήθεια γιατί σε όλες τις προηγούμενες απεργίες των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας από όλες τις κυβερνήσεις δεν τέθηκε ζήτημα αναπλήρωσης των χαμένων ωρών; Ακόμα και στην απεργία του 1997 που οι μέρες απεργίας ήταν συνολικά 17 τέτοιο θέμα δεν τέθηκε.

Το ΥΠΕΠΘ ευθύνεται κάθε χρόνο για χιλιάδες χαμένες ώρες από κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό που το ίδιο καθυστερεί να προσλάβει για οικονομικούς λόγους, κενά που συνεχίζουν και σήμερα να υπάρχουν. Ποια είναι τα μέτρα αναπλήρωσης που παίρνει τότε;

Είναι γελασμένοι όσοι νομίζουν ότι θα καταφέρουν να ακυρώσουν την απεργία μας, θα μας ταπεινώσουν και θα πάρουν εκδίκηση μ’ αυτό τον τρόπο. Δηλώνουμε καθαρά στην περιρρέουσα φημολογία και τις μύχιες σκέψεις για εξαγορά των απεργών με κάποια οικονομική αποζημίωση με στόχο την συναίνεση κι αποδοχή αυτών των μέτρων ότι τέτοιες μεθοδεύσεις θα μας βρουν απέναντι τους και δε θα επιτρέψουμε να περάσουν.

Η διεκδίκηση των χρημάτων της απεργίας είναι αίτημα που ιστορικά θέτει κι διεκδικεί αποφασιστικά το εργατικό κίνημα και δεν συνδέεται με κανένα τρόπο και δεν παζαρεύεται σε ανταποδοτική βάση με την όποια αναπλήρωση.

Νοιώθοντας το βάρος της ευθύνης να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες των απεργών συναδέλφων οι Παρεμβάσεις – Κινήσεις – Συσπειρώσεις θέσαμε δια του εκπροσώπου μας την ουσία αυτών των απόψεων και των επιχειρημάτων στη διάρκεια της συζήτησης με τον Υφυπουργό κ. Καλό και θεωρούμε καθήκον μας να ενημερώσουμε και να μεταφέρουμε τις εκτιμήσεις και τις ανησυχίες μας σ΄ όλους τους συναδέλφους.

Απέναντι σ΄ αυτές τις εξελίξεις το Δ.Σ. της ΔΟΕ οφείλει να αποκαλύψει και να καταγγείλει τις μεθοδεύσεις του ΥΠΕΠΘ. Οφείλει πάρει άμεσα και χωρίς περιστροφές όλες τις αναγκαίες αποφάσεις και τα μέτρα για να μην εφαρμοστούν. Οφείλει να προχωρήσει σε ενημέρωση των γονιών και της κοινής γνώμης για τις θέσεις και τις απόψεις του εκπαιδευτικού κινήματος όπως αυτές έχουν εκφραστεί από τις αποφάσεις γύρω από το ζήτημα.

Καλούμε όλους τους συλλόγους να πάρουν αποφάσεις καταδίκης των προτάσεων του Υπουργείου και να τις κοινοποιήσουν στους συναδέλφους και στο Δ.Σ. της ΔΟΕ. Να προχωρήσουν άμεσα σε μεγάλης έκτασης ενημέρωση των γονιών στους συλλόγους τους. Καλούμε τους συλλόγους διδασκόντων να πάρουν απόφαση απόρριψης της Ευέλικτης Ζώνης και αξιοποίησής των ωρών για την κάλυψη και εμπέδωση της αναγκαίας ύλης.

14/11/2006

Ο κύκλος των «χαμένων»…ωρών, το όψιμο «ενδιαφέρον» του Υπουργείου και η ανάγκη για μια συλλογική και έμπρακτη απάντηση των δασκάλων της πράξης

Ο ηρωικός απεργιακός μας αγώνας, έφερε στο προσκήνιο τα μεγάλα προβλήματα του δημόσιου σχολείου και των εκπαιδευτικών, απονομιμοποίησε την πολιτική της λιτότητας και των αντιεκπαιδευτικών μέτρων και αποκάλυψε το πραγματικό αντιλαϊκό και αυταρχικό πρόσωπο της κυβέρνησης.

Το κύρος των απεργών αγωνιστών δασκάλων (ας μας επιτραπεί να χρησιμοποιήσουμε τον όρο «δάσκαλος» με την ευρεία έννοια), των δασκάλων που μάτωσαν, που στάθηκαν όρθιοι στον πιο σκληρό απεργιακό αγώνα των τελευταίων χρόνων, ο σεβασμός που επιβάλλει η αξιοπρεπής, αγωνιστική και μάχιμη στάση μας, η συμπαράσταση και η αλληλεγγύη που εκφράζεται από πλατιά λαϊκά και εργατικά στρώματα και η γενική αναγνώριση του δίκαιου των αιτημάτων μας, αποτελούν μια πολύ μεγάλη κατάκτηση που θα πρέπει να διαφυλάξουμε.

Οι μάχιμοι δάσκαλοι της τάξης λοιπόν θα δώσουμε την επόμενη περίοδο και τον αγώνα της γνώσης μέσα στις σχολικές τάξεις μαζί με τους μαθητές μας. Με στόχο και προτεραιότητα να εξασφαλίσουμε τη μόρφωση όλων των παιδιών και την ανάπτυξη κριτικής συνείδησης και όχι την όποια επιφανειακή «κάλυψη» της ύλης επιβάλλει το Υπουργείο Παιδείας. Γι’ αυτό θα πρέπει με συλλογικές διαδικασίες (Σύλλογοι ΠΕ, Σύλλογοι Διδασκόντων) να συζητήσουμε για τους τρόπους που θα επιλέξουμε ώστε να ανταποκριθούμε στην παιδαγωγική μας ευθύνη και να αντιμετωπίσουμε ουσιαστικά και όχι τυπικά και επιφανειακά το ζήτημα. Οι δάσκαλοι που δώσαμε το ωραιότερο μάθημα αγώνα και αξιοπρέπειας δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε τώρα στο Υπουργείο Παιδείας να πάρει τη ρεβάνς στο όνομα της «αναπλήρωσης της ύλης».

Το Υπουργείο Παιδείας δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τη μόρφωση των μαθητών μας. Δεν πρέπει να έχουμε καμιά αυταπάτη. Το όψιμο ενδιαφέρον του για τις «χαμένες ώρες» εξυπηρετεί άλλες σκοπιμότητες και άλλους στόχους :

1. Αν η κυβέρνηση και το ΥΠΕΠΘ ενδιαφέρονταν πραγματικά, θα απαντούσαν θετικά στα αιτήματά μας και δεν θα επέλεγαν τη θατσερική εμμονή στην αντιεκπαιδευτική πολιτική. Αν το ΥΠΕΠΘ ενδιαφερόταν πραγματικά για την ομαλή λειτουργία των σχολείων, θα είχε προχωρήσει έγκαιρα στους απαραίτητους διορισμούς και δεν θα φτάναμε σήμερα, αρχές Νοέμβρη να μετράμε χιλιάδες κενά εκπαιδευτικών στα σχολεία!

2. Η πρόωρη συζήτηση για την «αναπλήρωση» εξυπηρετούσε το κλείσιμο κάθε συζήτησης για τα πραγματικά αιτήματα της απεργίας, επιδίωκε να βάλει τέλος σε κάθε απεργιακή συνέχεια. Να ανταλλάξει δηλαδή τα όποια «ψίχουλα» της αναπλήρωσης με μια υπόσχεση εκεχειρίας, ανακωχής για όλη τη φετινή σχολική χρονιά!

Κι αυτό την ίδια στιγμή που το ΥΠΕΠΘ απεργάζεται νέα σχέδια για την αξιολόγηση, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση προωθεί την αναθεώρηση του Συντάγματος και την ιδιωτικοποίηση –εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης.

3. Μια επιφανειακή ταχύρρυθμη διαδικασία «αναπλήρωσης» που θα στηρίζεται σε ένα μονοδιάστατο «λογιστικό» ισολογισμό ωρών, θα δημιουργήσει μορφωτικά ελλείμματα, θα εκθέσει τον αγώνα μας και θα κλονίσει την εμπιστοσύνη των γονιών απέναντί μας, υπονομεύοντας ακόμα και τις μελλοντικές μας απεργίες, αφού τα όποια μαθησιακά προβλήματα της φετινής χρονιάς θα επιδιωχθεί να χρεωθούν στην απεργία, την ίδια στιγμή που το Υπουργείο Παιδείας είναι υπόλογο για τη διαδικασία εισαγωγής των νέων βιβλίων, το περιεχόμενό τους, την απουσία οποιουδήποτε προγραμματισμού, τον όγκο της ύλης και την ασυμβατότητά της από τάξη σε τάξη.

4. Η επιχείρηση “αναπλήρωσης” ωρών που ακολούθησε τη μεγάλη δίμηνη απεργία των καθηγητών το ’97 ήταν μια πολύ πονεμένη ιστορία, αφού κατέληξε σε μια απίστευτη εντατικοποίηση των μαθητών με μηδαμινά μαθησιακά αποτελέσματα, στη γενικευμένη δυσαρέσκεια γονιών και μαθητών που καθημερινά εισέπρατταν οι καθηγητές και σε απίστευτες σκηνές καθημερινής μιζέριας, διαίρεσης και ανταγωνισμού των εκπαιδευτικών για μια «υπερωρία». Θα είναι κρίμα αύριο – μεθαύριο, να επιτρέψουμε, εμείς οι απεργοί που σηκώσαμε ψηλά της σημαίες του δίκιου και της αξιοπρέπειας, να μας χωρίσουν σε δασκάλους και νηπιαγωγούς, σε δασκάλους «πρωινής ζώνης» και δασκάλους «ολοήμερου», σε δασκάλους «τάξης» και γυμναστές ή μουσικούς, με αποτέλεσμα να στραφούμε ο ένας ενάντια στον άλλο για μια «υπερωρία».

5. Τα όποια «έκτακτα μέτρα» επιχειρήσει να επιβάλλει το ΥΠΕΠΘ στο όνομα της «αναπλήρωσης» είναι πιθανό να επιδιωχθεί να αποκτήσουν μόνιμο χαρακτήρα στο μέλλον!

«…η μελέτη είναι μια προετοιμασία για τη γνώση. Είναι μια άσκηση υπομονής και ανυπομονησίας από μέρους κάποιου που η πρόθεσή του δεν είναι να τα μάθει όλα μονομιάς, αλλά να μοχθήσει για να πετύχει την κατάλληλη χρονική στιγμή της γνώσης» Πάολο Φρέιρε, Δέκα επιστολές προς εκείνους που τολμούν να διδάσκουν


Απαντάμε στα διλήμματα υπερασπίζοντας πρώτα από όλους τους μαθητές μας !

Ο μεγάλος απεργιακός μας αγώνας ανέδειξε μια σειρά από ζητήματα. Έγκαιρα προειδοποιήσαμε για όλα τα προβλήματα που προκύπτουν από την εισαγωγή των νέων βιβλίων και συγκεκριμένα από την υπέρμετρη αύξηση της ύλης και του βαθμού δυσκολίας (ιδιαίτερα στα Μαθηματικά). Εκτιμήσαμε μάλιστα ότι, στο έδαφος των νέων βιβλίων θα αυξηθούν τα μορφωτικά ελλείμματα και οι ανισότητες. Ήδη, την πρώτη εβδομάδα μαθημάτων μετά την απεργία, διαπιστώνουμε ότι, για τη διδασκαλία των νέων βιβλίων απαιτείται πολύ περισσότερος χρόνος από αυτόν που έχουν προβλέψει οι συγγραφείς.

Ήδη διαπιστώνουμε ότι ο αυξημένος βαθμός δυσκολίας των νέων βιβλίων μας θέτει καθημερινά νέα εκβιαστικά διλήμματα : θα επιλέξουμε να μεταφέρουμε μεγαλύτερο μέρος της σχολικής εργασίας στο σπίτι και να αυξήσουμε τους ρυθμούς στο σχολείο με αποτέλεσμα να ορθώσουμε με δική μας ευθύνη αξεπέραστους μορφωτικούς φραγμούς στους πιο αδύνατους μαθητές μας; Ή θα επιλέξουμε να ρίξουμε το βάρος στην κατανόηση της ύλης από το σύνολο των μαθητών, επιβραδύνοντας τους ρυθμούς και αναπροσαρμόζοντας τους διδακτικούς μας στόχους με βάση τις δυνατότητες και τις μορφωτικές ανάγκες της τάξης μας ;

Η απάντηση σε αυτό το πρωταρχικό ερώτημα αποτελεί τη δική μας αφετηρία. Απαιτείται μια σοβαρή συζήτηση για την αναπροσαρμογή των αναγκαίων διδακτικών στόχων και της αναγκαίας ύλης για κάθε τάξη με βάση τις πραγματικές μορφωτικές ανάγκες και δυνατότητες των μαθητών. Αυτή η αναπροσαρμογή - που δεν έχει άμεση σχέση με τη φετινή απεργία - αποτελεί βασική προϋπόθεση για το σχεδιασμό ενός σοβαρού και αξιόπιστου προγραμματισμού.

Η ΔΟΕ δεν θα πρέπει να προχωρήσει σε καμία σχετική συμφωνία με το ΥΠΕΠΘ στον βαθμό που θα αγνοεί αυτόν τον πρωταρχικό παράγοντα και κατά συνέπεια θα εκθέτει τον απεργιακό μας αγώνα και το περιεχόμενό του. Αν η ΔΟΕ συμφωνήσει σε οποιονδήποτε αυθαίρετο προγραμματισμό με το ΥΠΕΠΘ, σημαίνει πολύ απλά ότι δεσμεύεται στο όνομα όλων μας πως οι εκπαιδευτικοί κουτσά – στραβά θα «βγάλουμε την ύλη» μέσα στο συμφωνηθέν χρονοδιάγραμμα ! Αυτή τη συγκεκριμένη ύλη με αυτές τις συγκεκριμένες δυσκολίες που τα νέα βιβλία ορίζουν ! Μια τέτοια συμφωνία είναι δεδομένο ότι θα συναντήσει την άρνηση των εκπαιδευτικών της βάσης. Πολύ περισσότερο αν θα προβλέπει αντιπαιδαγωγικά και ανεφάρμοστα μέτρα που θα εντατικοποιούν τους ρυθμούς μάθησης και θα μας φέρουν μοιραία σε αντιπαράθεση με τους γονείς και κυρίως θα δημιουργούν ένα εξοντωτικό πρόγραμμα και αντιπαιδαγωγικό περιβάλλον στους μαθητές μας. Μπορεί για παράδειγμα να διδάξει κανείς σε μια ημέρα δυο ενότητες Μαθηματικών σε δεκάχρονα παιδιά ;

Θεωρούμε ότι οι αγώνες μας δεν περιορίζονται στις απεργίες και τις διαδηλώσεις, αλλά περνάνε την πόρτα του σχολείου και εισβάλλουν στην καθημερινότητα του. Κατά τη διδασκαλία κάθε συνάδελφος θα πρέπει πριν απ’ όλα να παίρνει υπόψη του όχι τις ανάγκες «αναπλήρωσης μιας προδιαγεγραμμένης ύλης» αλλά τις δυνατότητες και τις ανάγκες των μαθητών του. Πολύ περισσότερο που φέτος η ύλη αυτή παρουσιάζεται χωρίς λόγο ακόμα πιο απαιτητική, γεγονός που εξοντώνει από νωρίς τις εκπαιδευτικές προσδοκίες πολλών μαθητών.

Η ίδια η συζήτηση που έχει ανοίξει, αλλά και η ίδια η απεργία μας, ας επενδυθεί στην πανθομολογούμενη ανάγκη για επαναδιατύπωση των διδακτικών στόχων, για την αναψηλάφιση μιας ύλης- βουνό, για την κριτική επαναδιαπραγμάτευση των αναλυτικών προγραμμάτων και των νέων βιβλίων. Μόνο μια τέτοια ποιοτική συζήτηση αντιστοιχεί στο ρεύμα της ζωντανής εκπαίδευσης και στο ρεύμα των απεργών δασκάλων.

Θα πρέπει άμεσα να προχωρήσουμε στην κατάργηση της ευέλικτης ζώνης και στην αξιοποίηση αυτών των ωρών. Θα πρέπει επίσης να αντιμετωπίσουμε το καθημερινό ωρολόγιο πρόγραμμα με ευρύ πνεύμα προχωρώντας και στις όποιες εσωτερικές προσαρμογές που θα κριθούν αναγκαίες. Οι εκπαιδευτικοί και οι σύλλογοι διδασκόντων διαθέτουν και επιστημοσύνη και κρίση για κάτι τέτοιο.

Στο ναρκοθετημένο και άγνωστο σε όλους έδαφος της εισαγωγής των νέων βιβλίων, κάθε κατεύθυνση πρόσθεσης διδακτικών ωρών είναι πράγματι πρόωρη, αλλά και αντιεπιστημονική, η δε σπουδή που επιδεικνύεται από διάφορες πλευρές για συνομολόγηση μιας τέτοιας ανάγκης, κρύβει πολλαπλές σκοπιμότητες.

Σε ό, τι αφορά το ζήτημα της επιστροφής των παρακρατηθέντων χρημάτων στους εκπαιδευτικούς από την πολυήμερη απεργία, αναγνωρίζουμε σε αυτό το μεγαλειώδες κίνημα το δικαίωμα να επαναφέρει αυτό το πάγιο και ιστορικό αίτημα του εργατικού κινήματος. Σε καμιά όμως περίπτωση δε μπορεί να είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης με αντάλλαγμα μια εργασιακή εκεχειρία και δε θεωρούμε επ’ ουδενί πως μπορεί να συνδέεται με λογικές υπερωριών και συμφωνίες «αναπλήρωσης».

Σε κάθε περίπτωση Θα πρέπει ο αγώνας μας μέσα στις σχολικές τάξεις και οι προβληματισμοί μας να συναντιούνται συλλογικά στους Συλλόγους Διδασκόντων, σε κοινές, ανοιχτές συναντήσεις ενημέρωσης με τους γονείς σε κάθε σχολείο, αλλά και στις Γενικές Συνελεύσεις των Συλλόγων μας.

Πρέπει ταυτόχρονα, να προχωρήσουμε άμεσα στη δημιουργία ενός δικτύου όλων των συναδέλφων για τη συζήτηση, την ενημέρωση και την κριτική των νέων βιβλίων παράλληλα με την ανάπτυξη εναλλακτικού διδακτικού υλικού και τη παραγωγή αντι-προτάσεων για τη δημιουργία νέων βιβλίων ικανών να προωθήσουν την ισότητα και το μορφωτικό ιδανικό της κριτικής συνειδητοποίησης των μαθητών.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ – ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΩΜΕΝΑ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΤΑΞΕΙΣ

www.paremvasis.gr

Φέτος το μάθημα άρχισε με Α: απεργία

...το ταξίδι μας ξεκίνησε