Thursday, December 11, 2008

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ - ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ

Σήμερα, Τετάρτη 10/12/2008, μετά το τέλος του πανεργατικού συλλαλητηρίου συγκεντρωθήκαμε στη Νομική Σχολή και πραγματοποιήσαμε ανοιχτή συνέλευση εργαζομένων από σωματεία από το χώρο της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, των γιατρών και Υγειονομικών, των καθηγητών φροντιστηρίων, των μισθωτών τεχνικών, του Βιβλίου-Χάρτου, των μηχανικών, των οικοδόμων, του Τύπου κ.α.

Από τη συζήτηση που έγινε προέκυψαν τα παρακάτω:
Θέλουμε να εκφράσουμε και εμείς την οργή μας όχι μόνο για την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου Αλέξη αλλά και συνολικά για την πολιτική που δολοφονεί καθημερινά τις ανάγκες και τα όνειρα των εργαζομένων και της νεολαίας και επιβάλλει τη λιτότητα, τις μαζικές απολύσεις, τις ιδιωτικοποιήσεις, την ελαστική εργασία.
Χαιρετίζουμε τις χιλιάδες μαθητών, φοιτητών, εργαζομένων που 4 μέρες τώρα αντιστέκονται στην κρατική καταστολή και διαδηλώνουν ενάντια στην κυβέρνηση των δολοφόνων.
Καταγγέλλουμε την κατάπτυστη απόφαση της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ να αναστείλουν την εργατική διαδήλωση την ημέρα της πανεργατικής απεργίας. Αποτέλεσε αυτό ακραία μορφή πλήρους συμμόρφωσης προς τις κυβερνητικές επιλογές και έκφραση της βαθύτερης συμμόρφωσης της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας στην κυρίαρχη πολιτική.
Αντίθετα, σήμερα αρκετά πρωτοβάθμια σωματεία αλλά και ορισμένες ομοσπονδίες (ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ΠΟΣΔΕΠ) όχι μόνο αρνήθηκαν να συμμορφωθούν αλλά και επιμένοντας στο κάλεσμα στο Μουσείο έδωσαν τη δυνατότητα να πραγματοποιηθεί σήμερα πανεργατική διαδήλωση στη Βουλή. Μια μαζική διαδήλωση χιλιάδων εργαζομένων, που έσπασε το κλίμα τρομοκρατίας και έδωσε άμεση απάντηση στο ξεπούλημα των συνδικαλιστικών ηγεσιών.
Σήμερα που η κυβέρνηση της ΝΔ όχι μόνο επιμένει στην ίδια πολιτική, αλλά και σε έναν παροξυσμό αυταρχισμού εξαγγέλλει πανικόβλητη την απαγόρευση των διαδηλώσεων, εμείς λέμε ότι ήρθε η ώρα να βγει στο προσκήνιο το εργατικό κίνημα.
Παλεύουμε για έναν παρατεταμένο, πανεργατικό, παλλαϊκό ξεσηκωμό για την ανατροπή της πολιτικής της λιτότητας, των απολύσεων, του αίματος. Για να πέσουν οι πολιτικοί υπεύθυνοι της δολοφονίας για να δικαιωθούν οι αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας.
Απευθυνόμαστε σε κάθε σωματείο και κάθε εργαζόμενο που θέλει να κινηθεί σε ταξική κατεύθυνση και τους καλούμε να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στη διαδήλωση, την απεργία, την κατάληψη, το πανεπιστημιακό άσυλο, σπάζοντας στην πράξη κάθε απαγόρευση, ό,τι και εάν αποφασίσει η κυβέρνηση.

Σε αυτό το πλαίσιο προτείνουμε προς τα σωματεία και τους εργαζομένους:
Α) Εξόρμηση στους χώρους δουλειάς με συγκεντρώσεις, γενικές συνελεύσεις, συγκρότηση επιτροπών αγώνα, ώστε να παρθούν αποφάσεις από πρωτοβάθμια σωματεία αλλά και ομοσπονδίες ή Εργατικά Κέντρα για γενική απεργία την Πέμπτη 18/12.
Β) Δραστηριότητες, εκδηλώσεις και πρακτικές αντιπληροφόρησης σε κάθε γειτονιά
Γ) Την πραγματοποίηση συλλαλητηρίου την Πέμπτη 11/12 στις 6 μ.μ. στα Προπύλαια.
Δ) Τη συμμετοχή στο μεγάλο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο την Παρασκευή 12 μ.μ. στα Προπύλαια, καλώντας ταυτόχρονα όσους εργαζομένους δεν μπορούν να βρίσκονται από την αρχή του συλλαλητηρίου να συγκεντρωθούν στις 3.30 μ.μ. στη Βουλή
Ε) Να συμμετέχουμε μαζικά στο μεγάλο αντιρατσιστικό συλλαλητήριο στις 20 Δεκέμβρη.
ΣΤ) Παρεμβάσεις σε μέσα ενημέρωσης απαιτώντας να ακουστούν οι διεκδικήσεις του κινήματος.

Συνολικά, καλούμε τα πρωτοβάθμια σωματεία να πάρουν τις τύχες του αγώνα στα χέρια τους μέσα από γενικές συνελεύσεις. Ο στόχος είναι να μπορέσει να υπάρξει μαζικός αποφασιστικός αγώνας διαρκείας με καταλήψεις, απεργίες διαδηλώσεις.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

-Να παραιτηθούν οι πολιτικοί υπεύθυνοι της δολοφονίας. Να πέσει η κυβέρνηση της λιτότητας και της καταστολής.

-Να απελευθερωθούν όλοι οι συλληφθέντες Να διαλυθούν τα ΜΑΤ και συνολικά οι ειδικές αστυνομικές δυνάμεις Να αφοπλιστεί η αστυνομία Να καταργηθεί ο τρομονόμος.

-Να ανατραπεί η αντιλαϊκή πολιτική της λιτότητας, των απολύσεων, των ιδιωτικοποιήσεων, του αυταρχισμού:
Αυξήσεις τώρα στους μισθούς 1400 ευρώ κατώτερος μισθός, σύνταξη, επίδομα ανεργίας
Ούτε ευρώ στις τράπεζες αύξηση τώρα των δαπανών για παιδεία υγεία ασφάλιση.
Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων
Σταθερή εργασία για όλους, 35ωρο τώρα χωρίς μείωση αποδοχών
Νομοθετική απαγόρευση των απολύσεων
Όχι στα σύμφωνα σταθερότητας και δημοσιονομικής επιτήρησης της Ε.Ε.
Καμιά ιδιωτικοποίηση δημόσια επιχείρησης
Να μην περάσει ο νόμος για τα κολλέγια και οι οδηγίες της ΕΕ Να κλείσουν τα ΚΕΣ να καταργηθούν οι αντιεκπαιδευτικοί νόμοι

Sunday, December 07, 2008

Για τη δολοφονία του μαθητή από την αστυνομία

ανεξάρτητες αυτόνομες αγωνιστικές ριζοσπαστικές

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ Δ.Ο.Ε.

ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Η κυβέρνηση και το αστικό κράτος αποκάλυψαν, με το πιο τραγικό τρόπο, το σκοτεινό και αποκρουστικό τους πρόσωπο. Το Σάββατο αναίτια στην περιοχή των Εξαρχείων βρήκε το θάνατο ένας μαθητής γυμνασίου από σφαίρα αστυνομικού. Το «περιστατικό» κάθε άλλο παρά μεμονωμένο είναι. Αποτελεί την τραγική κατάληξη της αυταρχικής πολιτικής της κυβέρνησης, της έντεχνης καλλιέργειας ενός κλίματος τρομολαγνείας και της συνολικής ενδυνάμωσης των κατασταλτικών μηχανισμών του αστικού κράτους. Η δήθεν παραίτηση - παρωδία των υπεύθυνων υπουργών δεν αναιρεί σε καμιά περίπτωση τις πολύ σοβαρές πολιτικές ευθύνες της κυβέρνησης.

Είναι η συγκεκριμένη κυβέρνηση που αποθέωσε και νομιμοποίησε πολιτικά την ανεξέλεγκτη αστυνομική βία. Κανείς δε μπορεί να ξεχάσει τους πραίτορες του Πολύδωρα, τον άγριο ξυλοδαρμό του Κύπριου φοιτητή στη Θεσσαλονίκη, το όργιο καταστολής στις φοιτητικές κινητοποιήσεις της τελευταίας διετίας, τις προτροπές του ίδιου του Υπουργού Δημόσιας Τάξης για τη χρήση όπλων, από μεριάς αστυνομικών, καθώς και τα άπειρα περιστατικά «τυχαίων εκπυρσοκροτήσεων» που είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο αθώων μεταναστών. Είναι αποτέλεσμα, ευρύτερα, των πολιτικών επιτήρησης των κινημάτων, των καμερών, του ευρωπαϊκού φακελώματος και της συρρίκνωσης των δημοκρατικών δικαιωμάτων, στο όνομα της τάξης και της ασφάλειας των κυρίαρχων. Η πολιτική που προωθεί τις δυνάμεις της αγοράς, την αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος και την υποταγή των εργαζομένων στις απαιτήσεις της κερδοφορίας του κεφαλαίου, δε μπορεί παρά να καταφεύγει και να θεοποιεί την κρατική βία ως αναγκαίο στήριγμα των αντι-κοινωνικών της επιλογών.

Η κρατική βία, ως συστατικό στοιχείο και προϋπόθεση για την άσκηση κρατικής πολιτικής, αλλά και ως μέσο πειθάρχησης του λαϊκού κινήματος και ιδιαίτερα των κινημάτων της νεολαίας, αποτέλεσε σαφή πολιτική επιλογή της κυβέρνησης και του μπλοκ εξουσίας συνολικά . Αυτοί είναι οι ηθικοί αυτουργοί της σημερινής τραγωδίας. Αυτοί καλλιέργησαν το πολιτικό κλίμα μέσα στο οποίο αναπτύσσεται η κτηνωδία των αστυνομικών οργάνων. Ακόμα και αυτή τη στιγμή, ο υπεύθυνος υπουργός, προκαλώντας τη δημοκρατική συνείδηση όλου του ελληνικού λαού, μιλάει για το «σημαντικό έργο» της αστυνομίας και του υπουργείου Εσωτερικών που δεν αναιρείται από το συγκεκριμένο περιστατικό. Είναι ασυνείδητοι και πολιτικά αμετανόητοι.

Σύσσωμοι οι εκπαιδευτικοί εκφράζουν την οδύνη και τα συλλυπητήρια της στην οικογένεια του αδικοχαμένου παιδιού. Αυτή την ώρα γίνεται ξεκάθαρο σε κάθε εργαζόμενο, νεολαίο, δημοκρατικό πολίτη, η ανάγκη του ανυποχώρητου αγώνα για την ανατροπή της αντι-λαϊκής αυταρχικής πολιτικής της κυβέρνησης. Ιδιαίτερα για το εκπαιδευτικό κίνημα, αλλά και για κάθε μεμονωμένο εκπαιδευτικό, η δολοφονία ενός μαθητή δε μπορεί να μείνει αναπάντητη. Μέχρι τώρα η πολιτική τους σκότωνε καθημερινά τα όνειρα χιλιάδων νέων ανθρώπων για μόρφωση και αξιοπρεπή απασχόληση, τώρα τους εκτελούν και εν’ ψυχρώ. Το συγκεκριμένο παιδί θα μπορούσε να ήταν μαθητής όλων μας. Δεν πάει άλλο. Καλούμε τη ΔΟΕ καθώς και κάθε πρωτοβάθμιο σωματείο να πάρουν αποφάσεις καταδίκης της κρατικής καταστολής και μαχητικής υπεράσπισης των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Καλούμε τη ΔΟΕ να κηρύξει 48ωρη απεργία την Δευτέρα και την Τρίτη 8 και 9 Δεκέμβρη.

- Καλούμε τη ΔΟΕ να προχωρήσει άμεσα στη δημιουργία κέντρου πληροφόρησης και εξορμήσεων των εκπαιδευτικών προς το λαό της Αθήνας, στα Προπύλαια.

-Καλούμε τους Συλλόγους να προχωρήσουν σε άμεση ενημέρωση και κινητοποίηση των εκπαιδευτικών.

- Καλούμε σε μαζική συμμετοχή σε όλα τα συλλαλητήρια


Friday, October 24, 2008

5/11/08- Εκλογές για υπηρεσιακά συμβούλια: Ψηφίζουμε - στηρίζουμε
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Η ΣΙΩΠΗ ΔΕ ΜΑΣ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ… Η ΟΡΓΗ ΔΕ ΜΑΣ ΑΡΚΕΙ

Ένα παιδί προχωράει στο δρόμο, στους ώμους του, γεμάτη μικρά ανεκπλήρωτα, βαραίνει η σχολική του τσάντα.
Κάθομαι πίσω από το τζάμι και κοιτώ τη βροχή να παρασέρνει λέξεις που ψεύτικα ειπώθηκαν…
«Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα στα σχολεία», δηλώνει ανερυθρίαστα ο υπουργός Παιδείας, κ Στυλιανίδης.
«Κανένα παιδί δεν βρίσκεται έξω από το δημόσιο νηπιαγωγείο», ξεστομίζει ο υπουργός.
«Το κράτος εγγυάται την ασφάλεια των χρημάτων στις ελληνικές τράπεζες», δηλώνουν κύκλοι του υπουργείου οικονομικών.
«Η ελληνική οικονομία αντέχει στην παγκόσμια οικονομική κρίση», ο μερικής απασχόλησης πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Λόγια …λόγια…λόγια ψεύτικα!
Πώς να σιωπήσεις, δεν ακούς τον εκκωφαντικό θόρυβο της σιωπής;
















Το θόρυβο της σιωπής του εργάτη στο Πέραμα που αναζητά το μεροκάματο στις ταφόπλακες των τάνκερ.
Το θόρυβο της σιωπής της Μαρίας, της ταμία του σούπερ μάρκετ, που δουλεύει 8:00 με 2:00 και 4:00 με 8:00, έξι μέρες τη βδομάδα;
Το θόρυβο της σιωπής του Πάρη που στα τριάντα του αναζητά εργασία στις μικρές αγγελίες πίνοντας τον καφέ του με χρήματα δανεικά από τους γονείς του;
Το θόρυβο της σιωπής της Ειρήνης, τρίτη χρονιά ωρομίσθια, των 7 Ευρώ, όταν δεηθούν, της ελαστικής μαύρης εργασίας;
Το θόρυβο της σιωπής του Κώστα, του γυμναστή, του μουσικού, που αλλά ζει τρία σχολεία τη βδομάδα, περιφερόμενος θίασος μιας κακοπαιγμένης και κακοπληρωμένης παράστασης του Υπουργείου Παιδείας;
Το θόρυβο της σιωπής του Δημήτρη, που διαβάζει και ξαναδιαβάζει έγκυρες αναλύσεις για το ασφαλιστικό, αγωνιώντας αν έχει ή δεν έχει ώριμα ασφαλιστικά δικαιώματα μετά από 27 χρόνια στην τάξη;
Το θόρυβο της σιωπής της Κατερίνας που τρέμει στην ιδέα του αξιολογητή μαζεύοντας «χαρτιά» για να τη γλυτώσει;
Το θόρυβο της σιωπής εκείνου του πατέρα που βρήκε κλειστή την πόρτα του δημόσιου νηπιαγωγείου για το παιδί του «δεν υπάρχουν θέσεις» και αναγκάστηκε να το πάει στο ιδιωτικό;
Το θόρυβο της σιωπής όλων μας για μια ζωή δανεική, χρεωμένη στις τράπεζες και στο πλαστικό χρήμα, μια ζωή – επιβίωση;
Δεν ακούς τον εκκωφαντικό θόρυβο της σιωπής, της αγανάκτησης και της οργής, για το έγκλημα διαρκείας, για τη ζωή που μας καταληστεύουν,
και η οργή δε μας αρκεί…
Δε μας αρκούν οι καταδίκες του καναπέ, η κοινοβουλευτική τιμωρία των ενόχων, όταν άλλοι υποψήφιοι δολοφόνοι των αναγκών και δικαιωμάτων μας προβάλλουν ως εναλλακτική λύση… Τους έχουμε γνωρίσει όλους Από αυτοδύναμες κυβερνήσεις Ν. Δ ή ΠΑΣΟΚ ως συγκυβερνήσεις Ν Δ με την Αριστερά, ως οικουμενικές συγκυβερνήσεις…
Δε μας αρκούν τα ηρωικά ξεσπάσματα, οι μικρές σημαντικές μάχες που κρατάνε τη φλόγα της αντίστασης και της ανατροπής ζωντανή…
Δε μας αρκεί να σιωπούν όσοι μετράνε τη ζωή με τη μεζούρα του ρεαλιστικού, του ορατού, του συνηθισμένου…

ΔΕ ΖΗΤΑΜΕ ΠΟΛΛΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΤΙ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ !!!

ΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ ΘΑΥΜΑΣΙΕΣ ΜΕΡΕΣ


Τι εποχή!!!
Οι οπαδοί της αγοράς και του άκρατου νεοφιλευθερισμού, γίνονται οι υπέρμαχοι του κρατισμού… Ο Μπους, ο Ομπάμα, ο Σαρκοζί μοιράζουν απλόχερα δάνεια στις ιδιωτικές τράπεζες που φαλήρισαν, λεφτά από τα χρήματα των εργαζομένων. Την ίδια στιγμή τα κέρδη υπερπολλαπλασιάζονται και αυτοί που πτώχευσαν πήραν και τα κέρδη και τις αποζημιώσεις… Και όμως δεν περισσεύει ευρώ για την Ολυμπιακή που ιδιωτικοποιείται ενώ οι εργαζόμενοι της απολύονται χωρίς καν να αποζημιωθούν…
Μια παγκόσμια οικονομική κρίση προϊόν της ίδιας της αγοράς και του συστήματος…
Οι γαλάζιοι σταυροφόροι της κάθαρσης γίνονται οι πρωταγωνιστές καθημερινών σκανδάλων. Από τη φοροδιαφυγή υπουργών ως τις μπίζνες με την Εκκλησία και τον Εφραίμ. Από τις δασικές εκτάσεις που γίνονται σε μια νύχτα γήπεδα του γκολφ, ως τις μίζες σε δημοσιογράφους και εκδότες. Από τα σκάνδαλα Ζαχόπουλου ως τις μπίζνες των υπουργών.
Η Ε.Ε. της δημοκρατίας και της ελευθερίας γίνεται σιδερένιο φρούριο, μιας ιδιότυπης κοινοβουλευτικής δικτατορίας, ένα απέραντο αστυνομικό κράτος παρακολουθήσεων, καταστολής και κρατικής βίας απέναντι σε όποιον την αμφισβητεί ή σκέφτεται να την αμφισβητήσει…
Ο πλούτος ξεχειλίζει στα θησαυροφυλάκια μερικών ενώ η εργαζόμενη πλειοψηφία αναστενάζει από τη μόνιμη και διαρκή λιτότητα από τη νέα φτώχεια του καπιταλισμού.
Ο πόλεμος στην πιο άγρια εκδοχή του, στα πεδία των μαχών γίνεται μονιμότερο φαινόμενο… Ιράκ, Αφγανιστάν, τώρα Γεωργία – Ρωσία και Καύκασος φαίνεται ως το προσοδοφόρο μέσο ξεπεράσματος της κρίσης από μεριάς του κεφαλαίου, ως το μέσο επιβολής της εξουσίας του παντού.
Αυτή η πολιτική δεν παίρνει διορθώσεις αλλά ανατροπή…
Κι όμως το τέλος της ιστορίας για τον εργαζόμενο άνθρωπο δεν ήρθε ξανά. Υπάρχει φως στην άλλη μεριά του λόφου…
Στα σκιρτήματα των αμερικάνων ακτιβιστών που κατά εκατοντάδες χιλιάδες διαδήλωσαν έξω από τα συνέδρια Ρεμπουμπλικάνων και Δημοκρατικών, αν και τους έφαγε το μαύρο σκοτάδι της «ενημέρωσης»
Στα απεργιακά μπλοκ σε Γαλλία, Γερμανία σε όλη την Ευρώπη κόντρα στις βασικές επιλογές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κυβερνήσεων.
Στο αντιπολεμικό κίνημα σε κάθε γωνιά του πλανήτη… Ο ηρωικός αγώνας των εργαζομένων στη Λατινική Αμερική, στην Ασία, στην Ευρώπη…..


«Ξέρω, και το ξέρω πολύ καλά ότι τα λόγια αυτά μπορεί να ακούγονται υπερβολικά και αλλόκοτα. Δεν πα να είναι» Ντοστογιέφσκι


ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ΤΟΥ ΑΙΣΧΟΥΣ

Στο σχολείο, εκεί που αναζητούν την ανάσα οι ανάγκες, οι επιθυμίες μας.
Στους δρόμους, εκεί που αναπνέει η άνοιξη των αγώνων.
Κόντρα στην προώθηση της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής από τη Ν. Δ.
Μια πολιτική….
που σπρώχνει χιλιάδες νήπια στα ιδιωτικά, στους δήμους, που αποκλείει τα προνήπια από το δημόσιο νηπιαγωγείο.
που καταδικάζει στην ωρομισθία και στην ελαστική εργασία χιλιάδες συναδέλφους μας, επιβάλλοντας με τις υποχρεωτικές υπερωρίες, τις πολλαπλές μετακινήσεις την ελαστικότητα και στο μόνιμο εκπαιδευτικό
που με τον αυταρχισμό και το διοικητισμό στερεί κάθε δυνατότητα δημιουργίας και αυτενέργειας του εκπαιδευτικού αν ξεφεύγει από την κυβερνητική τάξη πραγμάτων
που μειώνει τις δαπάνες για την παιδεία, ανοίγει διάπλατα το δρόμο σε χορηγούς και ιδιώτες, έχοντας κάνει «συνεταιράκια», τις ιδιωτικές εταιρείες στα ΣΔΙΤ, τους εκδοτικούς οίκους στη συγγραφή και την έκδοση βιβλίων, τα στελέχη της στο ΥΠΕΠΘ «έμπορους της γνώσης», μετατρέποντας ένα κοινωνικό δικαίωμα, όπως η παιδεία, σε ατομική υπόθεση του καθενός
που αναπολεί και προσπαθεί να επαναφέρει τη δαμόκλεια σπάθη της αξιολόγησης μέσα από την ενεργοποίηση του νόμου του ΠΑΣΟΚ, του καθηκοντολόγιου, του ΔΥΚ
Δηλώνουμε παρών και θα αναμετρηθούμε ώστε να σπάσουν οι απαγορευμένες εκπαιδευτικές ζώνες, να ακουστεί με συλλογικό τρόπο το νέο παιδαγωγικό ποίημα της εποχής μας, οι απελευθερωτικοί στίχοι των σκεπτόμενων κριτικά ανθρώπων, για ένα σχολείο χωρίς οριζόντιους ή κάθετους διαχωρισμούς, χωρίς αξιολογικές ή εξεταστικές κρίσεις, με περιεχόμενο απαλλαγμένο από την παπαγαλία, το μυστικισμό , το ρατσισμό, το ιστορικό ψέμα , τη μεταφυσική, ένα σχολείο ανοιχτό για όλα τα παιδιά και την εργαζόμενη πλειοψηφία, τμήμα ενός ευρύτερου κοινωνικού απελευθερωτικού ρεύματος.
• Για ένα ενιαίο δημόσιο, δωρεάν 12χρονο σχολείο. Για 2χρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή για όλα τα παιδιά.
• Για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς. Κατάργηση του μισθολογίου - φτωχολόγιου. Γνήσιες Κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις. Βασικό μισθό 1400 Ευρώ για τον πρωτοδιόριστο. Ενσωμάτωση όλων των επιδομάτων στο βασικό μισθό. Καμιά σύνδεση μισθού - αξιολόγησης.
• Για την κατάργηση του ν. 2986 για την αξιολόγηση. Για να μην περάσει κανείς αξιολογητής τις πόρτες των τάξεων. Για παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στο σχολείο.
• Για σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους- ενάντια στην εργασιακή περιπλάνηση και την ωρομισθία. Για μαζικούς διορισμούς με βάση το έτος λήψης πτυχίου και κατάργηση του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ. Για μόνιμο διορισμό όλων των αναπληρωτών.
• Για μείωση των ορίων συνταξιοδότησης, αύξηση των συντάξιμων αποδοχών. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων

ΣΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ

ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Ένα εκπαιδευτικό κίνημα, κοινωνικού χαρακτήρα που θα εντάσσεται και θα συμπορεύεται με το ευρύτερο εργατικό ώστε συντονισμένα να απαντήσουμε στην επίθεση κυβέρνησης - Ε.Ε. - επιχειρήσεων.
Ένα πραγματικό κίνημα που θα ξεπερνά την παραλυτική πολιτική του υποταγμένου συνδικαλισμού ΑΔΕΔΥ -ΓΣΕΕ που συμφωνούν με την ουσία της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Που ορκίζονται πίστη σε ΟΝΕ, Σύμφωνα Σταθερότητας, Ευρώ, που βάζουν ως κριτήριο την ανταγωνιστικότητα του ελληνικού κεφαλαίου.
Ένα κίνημα, που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι θα διαχειρίζονται την πορεία και την ανάπτυξη του στις Γενικές Συνελεύσεις και τις Επιτροπές Αγώνα. Σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, με τον οριζόντιο συντονισμό των αγωνιζόμενων χώρων.
Ένα κίνημα που θα βάζει τον πήχη στο όριο των αναγκών των εργαζομένων με ένα συνολικό πρόγραμμα ρήξεων και ανατροπών, έτσι ώστε αποτελεσματικά να υπερασπίζεται δικαιώματα και .κατακτήσεις
Ένα κίνημα που θα οργανώνει πραγματικούς αγώνες με σχέδιο, συμμαχίες, διάρκεια και προοπτική που θα κορυφώνονται σε απεργιακές αναμετρήσεις διαρκείας ως τη νίκη. Που δεν θα υποτάσσεται – ούτε θα συναινεί στα ξεπουλήματα των ΑΔΕΔΥ - ΓΣΕΕ.
Είναι επειδή είμαστε παρέα με τα παιδιά,
Κι αμέτρητες φορές μετρήσαμε τα αμέτρητα άστρα
Και κείνα που λέγανε για καλύτερα χρόνια
Τα βάλαμε σε καράβια από χαρτί, από όνειρα, από επιθυμίες….
Για να μπορούν να ταξιδεύουν…
Αδιάκοπα ….
ΚΟΝΤΡΑ….
Σε αυτούς που γαντζώνονται από καρέκλες, που ξεχνούν τη μυρωδιά της κιμωλίας, τα παιδικά χνώτα, τη σχολική τάξη και τις αγωνίες της.
Σε αυτούς που ο συνδικαλισμός γίνεται όχημα για θέσεις διοίκησης, επάγγελμα, παιχνίδι εξουσίας, συνδιαλλαγής και πελατειακών σχέσεων.
Στη ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ , τη ΔΟΕ και την πλειοψηφία της, τον υποταγμένο συνδικαλισμό.
που συναινούν με την οικονομική εξαθλίωση μας, αποδέχονται τη βασική λογική των προγραμμάτων σύγκλισης με την ΟΝΕ – Ε.Ε., τις λογικές του ανταγωνισμού, του κέρδους και της ¨εθνικής ανάπτυξης».
που αποδέχτηκαν τη βασική φιλοσοφία των αντιασφαλιστικών νόμων, το «διαίρει και βασίλευε» του νόμου Σιούφα της Ν. Δ, τη μείωση των συντάξιμων αποδοχών και την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης με το νόμο Ρέππα του ΠΑΣΟΚ, και έκαναν το «καθήκον» τους με το νόμο Πετραλιά με δυο 24ωρες και φραστικές κορώνες… Την ίδια στιγμή του ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ στη ΓΣΕΕ υπέγραφαν εργασιακή ειρήνη με την κυβέρνηση και τις επιχειρήσεις με 0,77 Ευρώ την ημέρα.
που εξαρτά τη δράση από την εκάστοτε κυβέρνηση, ως γνήσιοι κυβερνητικοί υπάλληλοι, κάνοντας τις διαθέσεις των εργαζομένων ακορντεόν, μη διστάζοντας να θυσιάσουν βασικές κατακτήσεις και δικαιώματα.
Που δε γενικεύει την πάλη απέναντι στο ενιαίο μπλοκ εξουσίας κυβέρνησης – αξιωματικής αντιπολίτευσης, Ε.Ε , κεφαλαίου.

Μια Ανεξάρτητη Ριζοσπαστική Παρέμβαση
-Της ζωντανής εκπαίδευσης, των μάχιμων εκπαιδευτικών της σχολικής τάξης και πράξης, κόντρα στον παιδαγωγικό διοικητισμό, τα κάθε λογής προγράμματα ιδιωτών , κράτους ή Ευρωπαϊκής Ένωσης, την τυποποίηση, τη στείρα αναπαραγωγή της κυρίαρχης αντίληψης και ιδεολογίας.

-Του ανεξάρτητου, αμεσοδημοκρατικού, ταξικού ρεύματος ρήξης και ανατροπής, κόντρα στο συνδικαλισμό της υποταγής, της συναίνεσης, του κυβερνητισμού και τελικά της ήττας.

-Του πολύμορφου ρεύματος στην εκπαίδευση αλλά και στην κοινωνία που σημάδεψε με τη δράση του όλες τις μικρές και μεγάλες μάχες της περιόδου, από τη μεγάλη απεργία του 2006, τις μάχες για το ασφαλιστικό, τις ιδιωτικοποιήσεις και τη φαλκίδευση των εργασιακών σχέσεων, την αποτροπή της αντιδραστικής αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος ως και την καθημερινή μάχη στη σχολική τάξη ενάντια στο διοικητικό αυταρχισμό, την ημιμάθεια ή την αμάθεια.

-Της ίδιας της πορείας του εκπαιδευτικού κινήματος από τη μάχη ενάντια στη διάλυση της επετηρίδας, την ανεξάρτητη δράση ενάντια στους νόμους της αποκέντρωσης του ΠΑΣΟΚ, τη μεγάλη (προδομένη ) απεργία του 97, τη σύγκρουση των εξεταστικών του 98, τις παλλαϊκές απεργίες ενάντια στους αντιασφαλιστικούς νόμους, στο αντιπολεμικό – αντιμπεριαλιστικό κίνημα, στη μάχη ενάντια στην αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση των «νέων βιβλίων» κ.λπ

-Των συλλογικών (αλλά και μοναχικών ) προσπαθειών για Παρέμβαση στην διδακτική πράξη, τα αντιπολεμικά μαθήματα, η αντιρατσιστική αγωγή, η μάχη του 132 Δ Σχ Αθήνας για το δικαίωμα όλων των παιδιών στη μόρφωση και η λυσσαλέα αντίδραση από μεριάς κυβέρνησης Ν. Δ και διοίκησης, ο Παιδαγωγικός Όμιλος, είναι οι ελπιδοφόρες μαζικές πρωτοβουλίες για ένα πλατύ μορφωτικό ρεύμα Κριτικής Παιδαγωγικής που θα ενώνει θεωρία και πράξη και θα διαμορφώνει με τις ιδέες και την επιρροή του μια άλλη δυναμική μέσα στις σχολικές αίθουσες.
ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ: ΙΣΤΟΡΙΑ – ΑΜΑΡΤΙΑ ΤΟΥΣ….

Τα Υπηρεσιακά Συμβούλια (ΚΥΣΠΕ - ΑΠΥΣΠΕ - ΠΥΣΠΕ ) κάθε άλλο παρά εξυπηρετούν με διαδικασίες διαφανείς και "αξιοκρατικές" τα συμφέροντα των εκπαιδευτικών. Πρόκειται για όργανα διαχείρισης και προώθησης της εκάστοτε κυβερνητικής - κρατικής πολιτικής. Αποτελούν πεδίο ανάπτυξης των πελατειακών σχέσεων, της ρουσφετολογίας και του κομματισμού. Επιδιώκουν να νομιμοποιήσουν στη συνείδηση των εκπαιδευτικών τις διοικητικές λογικές, τις συνδιαχειριστικές αντιλήψεις και την ενσωμάτωση του συνδικαλιστικού κινήματος στον κρατικό μηχανισμό. Όργανα αδιαφανή και στεγανοποιημένα, που προστατεύονται από ένα ολόκληρο θεσμικό πλαίσιο απέναντι σε οποιοδήποτε ουσιαστικό έλεγχο των δυνάμεων του κινήματος. Όργανα που αποκτούν αναβαθμισμένο ρόλο στην πυραμίδα της αξιολόγησης, που έχουν τον τελικό λόγο στη μονιμοποίηση και την εξέλιξη των εκπαιδευτικών, που είναι δυνατό, με το θεσμικό πλαίσιο, να πάρουν το χαρακτήρα διοικητικών δικαστηρίων για τους εκπαιδευτικούς. Το παράδειγμα του ΠΥΣΠΕ Αν Αττικής με τη δίωξη των συναδέλφων –απεργών της απεργίας του 2006 είναι το πιο τρανό παράδειγμα.
Ο χαρακτήρας και ο ρόλος των Υπηρεσιακών Συμβουλίων δεν αλλάζει με τη συμμετοχή των εκπροσώπων των εκπαιδευτικών σε αυτά, ο νομοθέτης έχει προβλέψει για όλα. Πολύ περισσότερο που τις πιο πολλές φορές, οι αιρετοί είναι πιο αποτελεσματικοί στην άσκηση εξουσίας, στη διαχείριση της εκπαιδευτικής πολιτικής και το δίκτυο "μικροεξυπηρετήσεων" από την ίδια τη διοίκηση.
Εμείς δεν θα συναινέσουμε με τέτοια όργανα, θα παλέψουμε για την αποκάλυψη του ρόλου τους, το μπλοκάρισμα των αποφάσεών τους, την ακύρωση των αντιεκπαιδευτικών επιλογών τους μέσα από τις διαδικασίες του κινήματος. Έχουμε ένα διαφορετικό εκπαιδευτικό όραμα ενταγμένο σε μια άλλη κοινωνική πραγματικότητα στην οποία η αυτοδιοικητική πρακτική θα πρέπει να έχει σαν στοιχεία της την άμεση δημοκρατία, την κοινωνική πλειοψηφία, την αυτόματη ανακλητότητα, την απαιτούμενη περιοδικότητα, τη διαφάνεια και την ανοιχτή λειτουργία, τον άμεσο έλεγχο από το συνδικαλιστικό κίνημα.
Η παρουσία μας σ' αυτές τις εκλογές δεν μπορεί παρά να έχει το χαρακτήρα της φωνής του κινήματος που:

Ενημερώνει δημόσια τους συναδέλφους για το κάθε τι.

Αναδεικνύει τα προβλήματα που συσσωρεύει η εκπαιδευτική πολιτική και να καταγγέλλει αυθαιρεσίες, πελατειακές σχέσεις και αδιαφανείς διαδικασίες.
Διεκδικεί μαχητικά και συλλογικά δίκαιη και ίση αντιμετώπιση όλων των συναδέλφων
Αντιστέκεται στον εκμαυλισμό συνειδήσεων, το ρουσφέτι, τη διάκριση των εκπαιδευτικών στους «δικούς μας» και στους «άλλους».

Είναι δίπλα σε όσους εκπαιδευτικούς υφίστανται αδικίες, διώξεις, αυθαιρεσίες.

Μεταφέρει - υλοποιεί τις αποφάσεις των συλλόγων και των γεν. συνελεύσεών τους.

Απέχει από κάθε διαδικασία αξιολόγησης, επιχειρεί να μπλοκάρει κάθε τέτοια πράξη με μαζικούς όρους αλλά ακόμα και με την παραίτησή του αν χρειαστεί.


Και μοιάζουνε σαν πλάσματα
Μιας άγνωστης διάστασης
Οι ματωμένοι ποιητές κι οι φωτεινές τους χίμαιρες.
Και οι αιτίες οι τρυφερές μιας άγριας επανάστασης
Που δεν κατάλαβε ποτέ τον εαυτό της
Μιας άγριας επανάστασης που θα συμβεί με χίλιους τρόπους…
Χ & Π Κατσιμίχας

Wednesday, October 15, 2008

ΟΛΟΙ-ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΚΡΙΣΗ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ

ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ - ΕΕ – ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Συναδέλφισσες & συνάδελφοι,

Η κρίση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος επεκτείνεται. Οι νεοφιλελεύθεροι μύθοι για την αγορά ως τον καλύτερο μηχανισμό κοινωνικής ρύθμισης, οι μύθοι για την αξία του ανταγωνισμού και τη σημασία της «επιχειρηματικότητας» καταρρέουν μαζί με τους δείκτες των χρηματιστηρίων. Αντιμέτωπες με τη βαθιά δοκιμασία του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις που το εκπροσωπούν προσπαθούν να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων. Γι’ αυτό και επιμένουν στην πολιτική των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, στις ιδιωτικοποιήσεις, στην ελαστική εργασία, στη λιτότητα, στην πιο βαθιά εκμετάλλευση. Ακόμη, όταν καταφεύγουν στην κρατική παρέμβαση, το κάνουν για να στηρίξουν τις τράπεζες και τις επιχειρήσεις και όχι για να στηρίξουν την εργαζόμενη πλειοψηφία. Ιδιωτικοποίηση των κερδών - κοινωνικοποίηση των ζημιών: αυτός παραμένει ο κανόνας.

Στον τόπο μας η κυβέρνηση της ΝΔ, προωθεί μια νέα ταξική φορολογική «μεταρρύθμιση», η οποία έρχεται να «διευρύνει την φορολογική βάση» κυρίως προς τα πιο φτωχά και εξαθλιωμένα στρώματα της κοινωνίας, τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Παράλληλα, προωθεί: Ένα νέο κύμα ιδιωτικοποιήσεων (Ολυμπιακή, ΟΣΕ, ΕΛΤΑ, αεροδρόμια και λιμάνια σε όλη την χώρα, προώθηση των ΣΔΙΤ). Την αντιδραστική μεταρρύθμιση στην εκπαίδευση με την προώθηση του Νόμου Πλαίσιο, την νομιμοποίηση των Ιδιωτικών «Κολλεγίων» και την εξίσωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων με αυτά της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τον περιορισμό της πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με χρήση και της βάσης του 10. Την αντιδημοκρατική θωράκιση και την προώθηση της αντιδραστικής επανίδρυσης του κράτους (Καποδίστριας ΙΙ) με βάση την αγορά και την ανταποδοτικότητα. Την συνέχιση της λεηλασίας της φύσης, στο όνομα αυτής της καταστροφικής ανάπτυξης. Αυτή η νέα επίθεση σε συνδυασμό με την συνεχιζόμενη λιτότητα, την ένταση της ακρίβειας και την κατεδάφιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων δημιουργεί ένα ασφυκτικό κλίμα για όλους τους εργαζομένους και οξύνει τα λαϊκά προβλήματα. Μας λένε ότι αυτή η πολιτική εφαρμόζεται στο όνομα της «θωράκισης της οικονομίας από την κρίση». Στην πραγματικότητα προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την περίσταση για να περάσουν ακόμη πιο αντιλαϊκές πολιτικές, για να παρουσιάσουν ως μονόδρομο τις πολιτικές που δημιούργησαν την κρίση!

Το επόμενο διάστημα, δε χωράει καμιά επανάπαυση ή αναμονή. Οι εργαζόμενοι, δεν πρέπει να παγιδευτούμε σε μια αέναη εκλογολογία. Δεν είμαστε «δείγματα» των δημοσκοπήσεων και καταναλωτές των αναλύσεων των ΜΜΕ. Δεν περιμένουμε «να πέσει» ο Καραμανλής από τους Τατούληδες, ούτε περιμένουμε τις υποθετικά «καλύτερες ημέρες» που θα φέρει το ΠΑΣΟΚ η την κυβερνητική «λύση αριστεράς» που προβάλει η επίσημη αριστερά. Είναι ανάγκη οι εργαζόμενοι να εντείνουμε τους αγώνες μας για να ανασχεθούν και τελικά να ανατραπούν τα μέτρα και το καθεστώς του εργασιακού μεσαίωνα που οι δυνάμεις του κεφαλαίου, η κυβέρνηση και η ΕΕ απεργάζονται. Να απορρίψουμε την πολιτική των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, παλεύοντας ενωμένοι γύρω από ένα μαχητικό πρόγραμμα διεκδικήσεων. Να πούμε όχι και στη λογική των «αναγκαίων θυσιών» και στην αυταπάτη ότι μπορεί να υπάρχει ένας καλά «ρυθμισμένος» καπιταλισμός και να επιμείνουμε στην προβολή των δικών μας αναγκών και διεκδικήσεων!

Να προχωρήσουμε τώρα και σε όλους τους κλάδους σε συνελεύσεις και να πάρουμε πρωτοβουλίες για αγωνιστικές κινητοποιήσεις με διάρκεια και αποφασιστικότητα, για να απαντηθεί η κυβερνητική «φυγή προς εμπρός» και να υπάρξουν άμεσες κατακτήσεις που να βελτιώνουν τη θέση των εργαζόμενων και να ανοίγουν ρήγματα στην κυρίαρχη πολιτική.

  • Ούτε ευρώ από την τσέπη των εργαζόμενων για την κρίση που δημιούργησε το κεφάλαιο. Διεκδίκηση ουσιαστικής βελτίωσης της κοινωνικής-οικονομικής θέσης των εργαζόμενων με απόκρουση της λιτότητας και του νέου προϋπολογισμού, την ανατροπή των αντεργατικών νόμων και ρυθμίσεων των κυβερνήσεων, Ε.Ε. και ΔΝΤ.
  • Καταγγελία της απαράδεκτης ΕΓΣΣΕ ΓΣΕΕ-ΣΕΒ. Πάλη για νέα σύμβαση με 1400 ευρώ κατώτερο βασικό μισθό σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, σύνταξη και επίδομα ανεργίας, 35ωρο, σταθερές εργασιακές σχέσεις, απαγόρευση απολύσεων κλπ. Κάτω τα χέρια από το ωράριο και την Κυριακή αργία.
  • Πάλη ενάντια στο νέο κύμα ιδιωτικοποιήσεων. Αγώνας για δημόσιες συγκοινωνίες, μεταφορές, επικοινωνίες. Αγώνας για δωρεάν και δημόσια υγεία, παιδεία και ασφάλιση.
  • Αγώνας για σταθερή εργασία, ασφάλιση, υγιεινή και ασφάλεια στους χώρους δουλειάς, για την εκπαίδευση, την υγεία κλπ. Επίδομα ανεργίας ίσο με τον βασικό μισθό, χωρίς προϋποθέσεις. Να ενταχθούν νέοι κλάδοι και ειδικότητες στα Βαρέα και ανθυγιεινά.
  • Πάλη για να μην εφαρμοστεί η ασφαλιστική μεταρρύθμιση και να μην προωθηθεί η κατάργηση της λίστας των βαρέων και ανθυγιεινών.
  • Αντίσταση στην τρομοκρατία του κεφαλαίου και της εργοδοσίας απέναντι στη συλλογική δράση και την ποινικοποίηση των αγώνων.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ & ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΔΡΑΣΗΣ

Αυτόν τον αγώνα πρέπει να τον πάρουν στα χέρια τους οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και όχι η συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ. Δεν μπορεί να υπηρετηθεί από τη λογική του απομονωτισμού και την άρνηση του αγωνιστικού συντονισμού και κοινής δράσης, που ακολουθούν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Μόνο μέσα από την κοινή δράση και τον ταξικό αγωνιστικό συντονισμό των ίδιων των σωματείων, μόνο μέσα από την ενεργό δράση και την ενότητα των ίδιων των εργαζομένων θα ανατραπεί η αντεργατική καταιγίδα.

Την κρίση να την πληρώσει το κεφάλαιο!

Κάτω η αντεργατική πολιτική, τα μέτρα και οι νόμοι κυβέρνησης - Ε.Ε - κεφαλαίου

Αγώνας ενιαίος, πανεργατικός, με συνελεύσεις-απεργίες και διαδηλώσεις παντού!

Όλοι στην ΑΠΕΡΓΙΑ στις 21 Οκτώβρη.